تولید کننده : نیرو بخار آراز
مقدمه
نگهداری روغنگیر ضایعات مرغ یکی از بخشهای حیاتی در مدیریت پسماند و تولید روغن حیوانی است. اگر این دستگاهها بهدرستی نگهداری نشوند، علاوه بر کاهش کیفیت روغن، بوی نامطبوع منتشر شده میتواند مشکلات بهداشتی و محیطی ایجاد کند. در این مقاله به بررسی کامل روشهای نگهداری، پیشگیری از بوی بد و افزایش عمر مفید روغنگیر ضایعات مرغ میپردازیم.

روغنگیر ضایعات مرغ چیست و چرا اهمیت دارد؟
روغنگیر ضایعات مرغ دستگاهی است که روغن باقیمانده در ضایعات مرغ را استخراج میکند. این دستگاه به تولید روغن خوراکی یا صنعتی کمک میکند و ضایعات جامد را کاهش میدهد. طبق گزارش انجمن صنایع غذایی ایران ۲۰۲۴، بیش از ۵۰٪ مشکلات محیطی ناشی از بوی ضایعات مرغ به نگهداری نادرست روغنگیرها مرتبط است.
مراحل اصلی نگهداری روغنگیر
۱. تمیزکاری منظم
- خارج کردن باقیماندههای مرغ بعد از هر نوبت استفاده
- شستشو با آب گرم و شویندههای غیرخورنده
- خشک کردن کامل قطعات قبل از نصب مجدد
۲. بررسی و روغنکاری قطعات متحرک
- بازبینی بلبرینگها و شفتها
- استفاده از روغنمخصوص صنعتی برای روانکاری
- جلوگیری از زنگزدگی و سایش
۳. نگهداری در محیط مناسب
- دور از رطوبت مستقیم و نور خورشید
- تهویه مناسب برای کاهش رطوبت و جلوگیری از بوی بد
- فاصله کافی از ضایعات خام برای پیشگیری از انتشار بو
۴. مدیریت ضایعات و تفکیک روغن
- خارج کردن تفالههای مرطوب بلافاصله بعد از فرآیند
- ذخیرهسازی تفالهها در ظروف بسته و خنک
- جلوگیری از تخمیر و تولید گازهای نامطبوع
۵. کنترل دما و عملکرد دستگاه
- بررسی حرارت روغنگیر در حین کار
- عدم افزایش بیش از حد دما که باعث سوختن مواد و بوی بد میشود
- رعایت دفترچه راهنمای تولیدکننده برای محدوده دمایی

خطاهای رایج در نگهداری روغنگیر
۱. عدم شستشوی منظم که باعث رشد باکتری و تولید بوی بد میشود
۲. روانکاری ناقص قطعات متحرک و ایجاد صدا یا سایش
۳. نگهداری در محیط مرطوب که باعث زنگزدگی و فساد روغن میشود
۴. انبار کردن تفالههای مرطوب در ظروف باز
۵. نادیده گرفتن دمای کاری و استفاده طولانی بدون توقف
طبق گزارش مرکز تحقیقات صنایع غذایی ایران ۲۰۲۵، ۳۵٪ کاهش کیفیت روغن در واحدهای تولیدی به دلیل نگهداری نادرست روغنگیرها بوده است.

بهترین روشهای جلوگیری از بوی بد
شستشوی دورهای با آب گرم و بخار
- حذف کامل باقیماندهها
- کاهش رشد باکتریها
- بهبود کیفیت روغن
استفاده از تهویه مناسب محیط
- جلوگیری از تجمع رطوبت
- کاهش انتشار بوی نامطبوع
- افزایش طول عمر دستگاه
نگهداری تفالهها در ظروف بسته و سرد
- جلوگیری از تخمیر
- کاهش تولید گاز و بوی بد
- مناسب برای نگهداری طولانی مدت
کنترل منظم قطعات متحرک
- روانکاری با روغن صنعتی
- جلوگیری از سایش و خرابی
- کاهش هزینه تعمیرات
پایش دمای دستگاه
- جلوگیری از سوختن مواد
- حفظ کیفیت روغن
- کاهش بوی نامطبوع
نکات اجرایی مهم
- همیشه دستورالعمل تولیدکننده را برای شستشو و روغنکاری رعایت کنید
- محیط روغنگیر باید خشک و خنک باشد
- تفالهها باید بهصورت روزانه از دستگاه خارج شوند
- از شویندههای استاندارد و غیرخورنده استفاده کنید
- بررسی منظم شفتها و بلبرینگها برای جلوگیری از خرابی ناگهانی

مقایسه روشهای نگهداری روغنگیر (جدول)
روش نگهداری | اثر بر بو | طول عمر دستگاه | هزینه | کاربرد |
---|---|---|---|---|
شستشو با آب گرم و بخار | بسیار بالا | افزایش | متوسط | عمومی |
تهویه مناسب محیط | بالا | بالا | کم | همه واحدها |
نگهداری تفاله در ظروف بسته | بالا | متوسط | کم | کوتاه مدت |
روانکاری قطعات متحرک | متوسط | افزایش | کم | طولانی مدت |
کنترل دمای دستگاه | بسیار بالا | بالا | کم | همه سیستمها |
نکات کلیدی
۱. شستشوی منظم روغنگیر ضایعات مرغ بهترین روش جلوگیری از بوی بد و افزایش کیفیت روغن است.
۲. تهویه محیط و نگهداری تفالهها در ظروف بسته مانع انتشار بوی نامطبوع میشود.
۳. روانکاری صحیح قطعات و کنترل دمای دستگاه عمر روغنگیر را افزایش میدهد.
۴. خطاهای رایج شامل نگهداری در محیط مرطوب و عدم شستشو است که باعث بوی بد میشوند.

سوالات متداول
۱. چگونه از بوی بد روغنگیر ضایعات مرغ جلوگیری کنیم؟
با شستشوی منظم، تهویه مناسب و نگهداری تفالهها در ظروف بسته.
۲. هر چند وقت یکبار باید روغنگیر را شستشو دهیم؟
روزانه یا پس از هر نوبت استفاده بسته به حجم کار.
۳. آیا کنترل دمای دستگاه ضروری است؟
بله. افزایش دما باعث سوختن مواد و تولید بوی نامطبوع میشود.
۴. بهترین روش نگهداری تفالههای مرغ چیست؟
نگهداری در ظروف بسته و محیط خنک برای جلوگیری از تخمیر و بوی بد.
۵. آیا روانکاری قطعات متحرک ضروری است؟
بله، برای جلوگیری از سایش، خرابی و کاهش کیفیت عملکرد دستگاه.