تولید کننده : نیرو بخار آراز
مقدمه
در فرآیند تولید و فرآوری گوشت مرغ، ضایعات روغنی زیادی ایجاد میشود که در صورت مدیریت نادرست میتواند باعث آلودگی محیط زیست و افت کیفیت محصولات جانبی شود. نصب و بهروزرسانی روغنگیر ضایعات مرغ یکی از مهمترین اقداماتی است که کارخانههای تولیدی برای کاهش هزینه، افزایش بهرهوری و رعایت الزامات زیستمحیطی انجام میدهند. در این مقاله با جدیدترین تکنولوژیهای نوسازی و ارتقای روغنگیر آشنا میشویم، مزایا و مراحل اجرا را بررسی میکنیم و خطاهای رایج در این فرآیند را مرور خواهیم کرد.

روغنگیر ضایعات مرغ چیست و چرا اهمیت دارد؟
روغنگیر ضایعات مرغ دستگاهی است که چربی موجود در ضایعات مرغ (پوست، چربی و باقیماندههای فرآوری) را جدا میکند. این روغنها پس از تصفیه میتوانند در صنایع خوراک دام یا تولید سوختهای زیستی استفاده شوند. طبق گزارش FAO 2024، بیش از ۳۰٪ اتلاف مواد چربی در صنایع طیور به دلیل استفاده از سیستمهای قدیمی روغنگیری است. بنابراین نوسازی این سیستمها میتواند هم به سودآوری و هم به کاهش آلودگی کمک کند.

مراحل اصلی نوسازی و ارتقای روغنگیر
۱. بررسی وضعیت فعلی سیستم
- ارزیابی ظرفیت فعلی روغنگیر
- بررسی راندمان جداسازی چربی
- تحلیل کیفیت روغن خروجی
۲. انتخاب تکنولوژی جدید
- سانتریفیوژهای با راندمان بالا
- سیستمهای پرس دوقلو
- فیلترهای خودتمیزشونده برای کاهش توقف خط تولید
۳. نصب و راهاندازی
- طراحی مجدد مسیر انتقال ضایعات
- نصب تجهیزات کنترلی و حسگرهای دما و فشار
- تست عملکرد سیستم پیش از بهرهبرداری
۴. آموزش و پایش
- آموزش پرسنل بهرهبردار
- پایش مستمر کیفیت روغن
- برنامهریزی نگهداری پیشگیرانه
خطاهای رایج در فرآیند ارتقا
۱. انتخاب تکنولوژی نامتناسب با ظرفیت کارخانه
۲. عدم توجه به استانداردهای بهداشتی و دمایی
۳. غفلت از آموزش کارکنان
۴. نصب نادرست و عدم تراز سیستم
۵. عدم استفاده از سیستمهای پایش آنلاین
طبق گزارش انجمن صنایع غذایی ایران ۲۰۲۵، ۲۰٪ کاهش راندمان در واحدهای روغنگیری به دلیل نصب غیر استاندارد یا نگهداری ضعیف تجهیزات است.

بهترین تکنولوژیهای پیشنهادی ۲۰۲۵
سانتریفیوژهای هوشمند
- راندمان جداسازی تا ۹۵٪
- کنترل خودکار سرعت و دما
- مناسب برای واحدهای صنعتی بزرگ
سیستمهای پرس دوقلو
- کاهش مصرف انرژی تا ۲۰٪
- ظرفیت بالاتر در حجم کم
- ایدهآل برای کارخانههای متوسط
فیلترهای خودتمیزشونده
- کاهش توقف خط تولید
- کاهش نیاز به شستوشوی دستی
- افزایش طول عمر تجهیزات
مانیتورینگ آنلاین
- ارسال هشدار در صورت افت راندمان
- ثبت دادهها برای تحلیل بلندمدت
- کاهش خطای انسانی در کنترل کیفیت
نکات اجرایی مهم
- همیشه قبل از ارتقا ظرفیت واقعی خط تولید را بسنجید
- از تجهیزات استیل ضدزنگ با گرید غذایی استفاده کنید
- مسیر انتقال ضایعات باید عایقکاری حرارتی شود
- روغن خروجی باید بهطور دورهای آزمایش شود
- برنامه سرویس و نگهداری ماهانه داشته باشید

مقایسه تکنولوژیها (جدول)
تکنولوژی | راندمان | هزینه | سرعت نصب | کاربرد |
---|---|---|---|---|
سانتریفیوژ هوشمند | بسیار بالا | بالا | متوسط | صنعتی بزرگ |
پرس دوقلو | بالا | متوسط | بالا | کارخانه متوسط |
فیلتر خودتمیزشونده | متوسط | متوسط | بسیار بالا | عمومی |
مانیتورینگ آنلاین | بالا | پایین | بالا | مکمل سایر سیستمها |
نکات کلیدی
- بهترین روش ارتقای روغنگیر ضایعات مرغ استفاده از سانتریفیوژ هوشمند و مانیتورینگ آنلاین است که راندمان و کیفیت روغن را به حداکثر میرساند.
- برای نوسازی روغنگیر، ابتدا باید ظرفیت فعلی سنجیده شود، سپس تکنولوژی متناسب انتخاب و نصب شود.
- شایعترین خطا در ارتقا روغنگیر، انتخاب دستگاه نامناسب و بیتوجهی به آموزش اپراتور است.
- تکنولوژیهای مدرن مانند فیلترهای خودتمیزشونده هزینه تعمیرات و توقف خط تولید را کاهش میدهند.

سوالات متداول
۱. روغنگیر ضایعات مرغ چیست؟
دستگاهی برای جدا کردن چربی از ضایعات مرغ و بازیافت آن.
توضیح بیشتر: این روغن پس از تصفیه قابل استفاده در خوراک دام یا تولید سوخت است.
۲. بهترین تکنولوژی ارتقای روغنگیر کدام است؟
سانتریفیوژ هوشمند همراه با مانیتورینگ آنلاین.
توضیح بیشتر: این ترکیب بالاترین راندمان و کنترل کیفیت مداوم را فراهم میکند.
۳. چه زمانی باید روغنگیر نوسازی شود؟
وقتی راندمان افت کند یا کیفیت روغن پایین بیاید.
توضیح بیشتر: معمولاً هر ۵ تا ۷ سال یکبار ارتقا توصیه میشود.
۴. هزینه ارتقا روغنگیر چقدر است؟
بسته به ظرفیت و تکنولوژی انتخابی متغیر است.
توضیح بیشتر: هزینه نصب سانتریفیوژ پیشرفته بیشتر است اما بازگشت سرمایه سریعتر دارد.
۵. نگهداری روغنگیر چگونه انجام میشود؟
بازرسی ماهانه و شستوشوی دورهای.
توضیح بیشتر: سیستمهای مانیتورینگ آنلاین نیاز به بازرسی دستی را کاهش میدهند.